Zapobieganie próchnicy
Przeciwdziałanie schorzeniom zębów oraz dziąseł jest najprostszą i najtańszą metodą ich leczenia. Najczęściej występująca chorobą zębów jest próchnica. Na jej powstawanie mają wpływ następujące czynniki: bakterie bytujące w jamie ustnej, substraty niezbędne do ich odżywianiia, odpowiedni okres czasu, aby powstała reakcja oraz podatny ząb, na którym ta reakcja ma miejsce. Zapoczątkowana reakcja powoduje demineralizacje szkliwa i dalsze odkładanie płytki bakteryjnej, która w konsekwencji prowadzi do próchnicy. By zapobiec chorobie wystarczy wyeliminować jeden z czynników. Jedynym możliwym sposobem uniknięciu tej reakcji jest niedopuszczenie, aby bakterie wykorzystały substrat dostarczany wraz z pokarmem, którym najczęściej są cukry proste lub złożone i usunięcie ich w odpowiednim okresie czasu.Lakierowanie
Zabiegi lakierowania wykonywane są przez dentystę w gabinecie stomatologicznym przy użyciu specjalistycznych preparatów. Choć zawierają one wysokie stężenie fluoru są bezpieczne dla zdrowia pacjentów – szybko wiążą i dobrze przylegają do powierzchni zęba, uwalniając małe ilości fluoru. Lekarz stomatolog przed lakierowaniem, dokładnie oczyszcza szczoteczką powierzchnię zębów, po czym na suche i oczyszczone zęby nakłada preparat specjalnym aplikatorem. Lakier twardnieje w środowisku jamy ustnej tworząc przeźroczystą błonkę. Zaletą lakierów fluorkowych jest długie utrzymywanie się na powierzchni zęba oraz ich długotrwałe działanie.Wskazania:
- wysokie ryzyko próchnicy u dzieci powyżej 6 roku życia;
- złe nawyki dietetyczne u dorosłych;
- noszenie aparatów ortodontycznych;
- użytkowanie protez ruchomych;
- obnażenie szyjek zębów;
- próchnica początkowa;
Zabieg lakierownia wykonuje się w zależności od skłonności do próchnicy. Przy średniej skłonności lakierowanie wykonuje się dwa razy w roku, czyli co 6 miesięcy. Przy większej podatności do próchnicy zabieg wykonuje się 4 razy w roku, co trzy miesiące. Jednak zawsze należy pamiętać, że o każdym zabiegu i wskazaniach do jego wykonania decyduje lekarz.
Lakowanie
Zabieg lakowania bruzd jest od kilku lat rutynowym zabiegiem profilaktycznym. Dotyczy zębów przedtrzonowych i trzonowych, gdyż budowa anatomiczna powierzchni zgryzowych tych zębów ze względu na obecność głębokich szczelin i bruzd sprzyja zaleganiu bakterii, które kolonizują bruzdę już w momencie wyrzynania zęba.Te głębokie i kręte bruzdy nie są opłukiwane przez ślinę, jak i nie są dostatecznie oczyszczane w trakcie zabiegów higienicznych.
Włosie szczoteczki ma zazwyczaj większą średnicę niż średnica bruzdy, stąd dotarcie do głębokiej bruzdy nie jest możliwe. W związku z taką budową tych zębów, zaleganie bakterii powoduje rozwój niekontrolowany próchnicy.
Zabieg lakowania jest zupełnie bezbolesny. Wykonywany jest przez lekarza stomatologa, który najpierw oczyszcza ząb ze wszelkich osadów, a następnie izoluje ząb od dostępu śliny. Po wysuszeniu zęba do wnętrza bruzdy wprowadzany jest lak. Na zakończenie jest on polimeryzowany za pomocą światła halogenowego i dopasowywany kształtem do zwarcia żuchwy i szczęki. W indywidualnych przypadkach, gdy wcześniejsze laki ulegały wypadnięciu lub bruzdy były niepewne diagnostycznie stosuje się – polegające na delikatnym otworzeniu bruzd za pomocą wiertła – lakowanie poszerzone.
Wskazania do lakowania:
- całkowicie wyrznięte zęby trzonowe stałe (przede wszystkim zęby trzonowe pierwsze stałe – 6, które wyrzynają się jako pierwsze zęby stałe i mają nam służyć jak najdłużej);
- zęby trzonowe i przedtrzonowe z głębokimi bruzdami;
- zęby trzonowe i przedtrzonowe u dzieci niepełnosprawnych (problem w utrzymaniu prawidłowej higieny jamy ustnej);
Skuteczność zabiegu lakowania zależy od wielu czynników, wśród których wymienia się: technikę wykonania zabiegu, przygotowanie i odpowiedzialność osoby wykonującej zabieg oraz od warunków anatomicznych zęba, stopnia wyrżnięcia zęba, rodzaju zgryzu, wilgotności zęba w czasie zabiegu.
Wskazania do lakowania należy rozważyć indywidualnie biorąc pod uwagę stopień ryzyka próchnicy, zwyczaje żywieniowe, nawyki higieniczne. Jednak o tym decyduje zawsze lekarz stomatolog. Lakowanie pierwszych zębów bocznych stałych powinno się wykonywać możliwie wcześnie, w okresie pierwszych 6 miesięcy po wyrżnięciu się zęba.